صبح ها که از روبه روی اکواریوم رد می شوم،ماهیانی که شب تا صبح را بدون غذا سر کرده و گرسنه اند ؛و از طرفی دستشان آمده که لقمه را باید از دست چه کسی بگیرند،تمام مسیری را که من در طول اکواریوم طی می کنم،آنها از درون آب همراهم می ایند.گاهی که شیطنتم گل می کند این مسیر را چند بار رفت و برگشت می روم و می آیم و آن گرسنه خیکان مدام این مسیر را همراه من می آیند و بر می گردند تا دستکم اگر غذایی از لطف ملوکانه من به دهانشان رسید زود تر قاپ بزنند و بخورند.لطفش اینجاست که خواسته یا ناخواسته احساس قدرتی دست می دهد و تا حدودی هم جنونش ارضا میشود.البته خوشبختانه آنقدر ساده نیستم که این دست و پا جنباندن را دال بر محبوبیت خویش بدانم.آنها دغدغه سیر بودن دارند و هر دستی که فراز آب برسد را می بوسند.زمانی هم که سیر شدند می روند به سراغ لانه و قلمروی خویش،در این زمان هر چقدر بالا و پایین بروی و خودت را به در و دیوار بزنی فایده ای ندارد و شکم که پر شد دیگر همه چیز را فراموش می کنند و نگاهی عاقل اندر سفیه می اندازند و خلاص.
اینرا از آن جهت می گویم که اربابان قدرت در پی ارضای جنون خویش،گوشه چشمی هم به جمعیت روان و دوان به سوی خویش داشته باشند که چه وضعیتی دارند و ناظران در دور نشسته،دویدن زیردستان در پی کسب توشه و یا فعالیت کاسه لیسان را مدلول محبوبیت نپندارند.شکم خالی هر دستی را که غذا بر روی آب بریزد را می بوسند.دم جنباندن ماهی نه از بهر محبوبیت، که برای جور کردن آذوقه است.گویا در این برهوت، خیک خالی زودتر از آنچیزی که گمان می رود مغز را از کار میاندازد
پ.ن: این پست کاسنی را بخوانید و بخندید![کلیک]؛
شکم خالی هر دستی را که غذا بر روی آب بریزد را می بوسند .....
ReplyDeleteبرای همین ماهی ها رو تا مرز مرگ گشنه میذاری ... و میذارند ...
سلام
ReplyDeleteماهی ها
آره ماهی ها فکر می کنند خدا هست وگر نه اون دست کیه که هر روز براشون خرده نون می ریزه ؟
شیطان
ReplyDeleteماهی های گوشتخوار تا یک ماه هم بدون غذا زنده می مانند،ده ساعت که جای خود دارد
خانم فرزانه
خب من نقش خدا را دارمفشاید هم ایزاری باشم برای رسیدن روزی ! راستی کلمه نان آنجا به معنای روزی به کار بردم.
فعلا که همه داغ پولی هستن که متعلق به اما زمانه کمی بعد که فیش ها بیاد و قیمت ها تغییر کنه اوضاع ماهی های هم وطن چی میشه ؟
ReplyDeleteمطئنا خوش رقصی بیشتر خواهد شد
نوشینه
اون احساس قدرت هم معمولا با لبخندی ملیح همراهه که نشون می ده طرف از اوضاع داره خوش خوشانش می شه
ReplyDeleteهر که کاه و جو خورد قربان شود
ReplyDelete.
.
.
اين دقيقا حاليكه ما مردم داريم . حتا خودم هم گاهي فكر مي كنم همين كه بتونيم از پس خواستهاي حتا شكمي بچه امون بربيايم كافيه !!! بذار هر كي هر كاري مي خواد بكنه ! و خب هر چند متاسم براي خودمان ولي واي بر روزيكه كاسه ي صبرمان لبريز شود . ماهي ها فكر كنم خودشان را از آكواريوم بيرون بياندازند .
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteماهی ها موج.دات بی آزار و دوست داشتنی ای هستن، ولی نمی دونم چرا خوشم میاد هی وایسم جلوی آکواریوم و با دست بزنم به شیشه ش که هی از این ور به اون ور برن!
ReplyDeleteسلام
ReplyDeleteآخی!!! چطور دلت می یاد انقدر این ماهی های کوچولو رو این ور و اونور کنی؟؟؟؟؟
خانم الی
ReplyDeleteهر کسی الویت هایی دارد بنا به ظرایطی که در آن محصور است.مسلم است که الویت های هر پدر و مادری با تقریب خوبی حراست از خانواده است.از این حیث نباید کسی را شماتت کرد
خانم فندق
بنا به خواست خودتان محتوای کامنت را پاک کردم
هر چند رمز را که زدم چیزی نمایش داده نشد
سلام
ReplyDeleteچقدر قشنگ مثال زدید و نتیجه گیری کردید.
و در ضمن برای من که از حیوانات چیزی سر در نمی آورم از این جهت جالب بود که فهمیدم ماهی چه طور با صاحبش ارتباط برقرار می کند!
آقای بیات در وبلاگش زامبی ها را مثال زده بود. این یارانه ها باعث شده وبلاگها هم هدفمند بشوند!
ReplyDeleteبه نظرم اینجا کامنت گذاشتم. اما الان نمی بینمش
ReplyDeleteخانم ندا
ReplyDeleteمن تضمین می کنم که اینجا کامنت نگذاشتید الا همینی که بالا هست
!